Feeds:
Posts
Comments

Archive for the ‘เก็บตกจากไดอะรี่’ Category

ชีวิตเดินผ่านวันและเวลามานานแสนนาน
บล็อคนี้ถูกทิ้งร้างไว้นานมากแล้ว

ไม่น่าเชื่อว่าวันหนึ่งจะได้เจอลิงค์ของตัวเองถูกโพสต์ไว้
เป็นเหมือนการชี้ทางกลับบ้านของคนพลัดถิ่นไปไกล

ขีดเขียน คือ เรียนรู้
เป็นการเรียนรู้ที่น่าสนุก  เพราะได้อ่านความคิดเห็นของคนอื่น
ได้อ่านความคิดตัวเองในอดีต  และวิเคราะห์วิจารณ์

การเริ่มต้นสิ่งใหม่ คือการสิ้นสุดของอีกสิ่งหนึ่ง
ทุกอย่างบนโลกใบนี้ อาจหมุนเวียนเปลี่ยนไป
คล้ายกับสมบัติสสารในวิชา Thermodynamics อย่างไงอย่างงั้น

ยินดีต้อนรับกลับสู่บ้านอีกครั้ง
ไม่ว่าพรุ่งนี้จะได้เขียนหรือไม่
จะมีบทจบหรือไม่..ก็ไม่สำคัญ : )
FT

Read Full Post »

วันหนึ่งได้มาเป็นพี่ค่ายโอดอด

เป็นประสบการณ์ที่แปลกดี  และน่าประทับใจ

เหมือนได้เดินจูงมือใครซักคนที่เพิ่งรู้จัก

ช่วยให้เค้าได้เดิน สนับสนุนให้เค้าทำอย่างที่ตั้งใจ

การเป็นพี่สตาร์ฟนั้นไม่ง่าย

บางครั้งเราอาจจะต้องเหนื่อย  ต้องนอนดึก

ต้องอ่านหนังสือ  ต้องดูแลน้องๆหลายๆอย่าง

แต่เรานั้นทำด้วยใจรัก และที่สุดแล้วไม่เคยเลิกล้ม

บางครั้งผมหรือพี่คนไหน อาจจะทำอะไรขัดใจน้อง

อาจจะคุยรบกวนน้องในห้องเรียน

บางทีอาจจะพูดอะไรไม่ดีกับน้อง

บางครั้งอาจจะทำให้น้องไม่ดีเท่าที่น้องควรได้รับ

อยากให้รู้ว่าพี่อยากทำมันให้ดีกว่านี้

และพี่หวังให้น้องอภัยให้พวกพี่ด้วยนะครับ

พี่รู้ครับ ว่าน้องเหนื่อย

แม้จะผ่านไปปีหนึ่งแล้ว

พี่ก็ยังจำได้ดี

ว่าพี่เองก็ท้อแท้มากแค่ไหน  เหนื่อย  เครียด มากแค่ไหน

นับครั้งไม่ถ้วนครับ  ที่พี่จะยอมแพ้

แต่เพียงอดทนอีกไม่กี่ก้าว

มันอาจจะเป็นก้าวที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

สำเร็จ  และดีที่สุดในชีวิตของน้องก็ได้

พี่เองเดินผ่านมาแล้วครับ

ผ่านวันเหนื่อยๆ

แม้ปลายทางจะไม่ได้สบายอะไรมากนัก

อาจจะต้องเหนื่อยกว่าเดิมด้วย

แต่เมื่อเรามีความสุขกับมัน

พี่ว่า มันเป็นอะไรที่เจ๋งสุดๆเลยครับน้อง

คำพูดเดิมๆครับ

น้องอาจจะเบื่อแล้ว

แต่พี่อยากจะขอพูดมันอีกครั้ง

” มาเป็นน้องของพี่ให้ได้ครับ

แล้ววันหนึ่งน้องจะเป็นกำลังดีๆของชาติ  ที่น้องจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย

และได้ทำตามความฝันกันนะครับ “

Read Full Post »

เมื่อวันก่อนได้ยินคำถามนึง

" ถ้าคุณจะย้อนเวลากลับไปได้  คุณจะแก้ไขอะไร"
เป็นคำถามที่ชวนฝัน
คำตอบนั้นย่อมต่างกัน
คำตอบมากมายผุดขึ้นในใจ
มีสิ่งมากมายรอการแก้ไข  และทำให้ดีกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
ความผิดพลาด
เป็นสิ่งที่มีในคนทุกคนที่ยังไม่ตาย
ลึกๆแล้วเชื่อว่าถ้าย้อนเวลาไปได้
เราคงมีอะไรมากมายที่อยากจะทำ  จะแก้ไข
ถึงตอนนี้  ผมก็ชักอยากรู้แล้วล่ะ
ว่าถ้าเพื่อนๆย้อนเวลาได้  เพื่อนๆจะกลับไปแก้ไขอะไร
บางคนตอบเสียงดังฟังชัด
เราย้อนเวลาไม่ได้
อันนี้ผมว่าไม่้เชื่อนะ
ผมว่าซักวันคนเราจะย้อนอดีตได้จริง
แต่แน่ใจว่าคงไม่ใช่เร็วๆนี้
สำหรับผมเอง  
เมื่อพายุแห่งคำตอบสงบลงแล้ว
มีคำตอบนึงตั้งตระหง่าน
ผมว่านะ  
บางที  หากผมย้อนเวลาได้จริง
ผมอาจจะไม่แก้ไขอะไรเลยก็ได้
เพราะเมื่อเราย้อนเวลาไปแก้ไขอะไรบางอย่าง
เราจะรู้ได้อย่างไรว่าผลลัพธ์จะดีขึ้น
อะไรจะเกิดขึ้นในอนาคต
ถ้าเรามัวแต่ย้อนเวลาไปมา
เราก็จะจมอยู่แต่กับอดีต  จนลืมไปว่าเรายังต้องลืมตาใหม่ในวันรุ่งขึ้น
ความผิดพลาดบางทีอาจจะไม่ต้องการลบเลือน
หากแต่เราควรเรียนรู้  ยอมรับในสิ่งที่เป็นอยู่
และใช้เป็นบทเรียนในวันพรุ่งนี้
สิ่งที่ดีอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้องสมบูรณ์ทั้งหมด
ชีวิตสวยงามเพราะความไม่สมบูรณ์
ไม่รู้สิ
บางที  ถ้าผมย้อนเวลาได้
ผมอาจจะไม่เขียนบทความนี้ก็เป็นได้
แต่ผมยังมีคำถามต่อไปให้ฝันเฟื่องต่อ
แล้วถ้าคุณสามารถมองไปในอนาคตได้ล่ะ
คุณอยากรู้อะไร ?
ขอให้รู้คำตอบไวไวนะครับ
: )
FT

Read Full Post »

เคยรู้สึกไหม   ว่าโลกนี้มีคนอาศัยอยู่มากขึ้น
   แต่เราต่างรู้จักกันน้อยลง
                  มีตึกสูง  เีสียดฟ้า 
     แต่ความอดทนอดกลั้นของเรากลับหดสั้นลง
        ท้องฟ้ายังกว้างเท่าเดิม  
  แต่ใจของคนเราแคบลงรึเปล่า
        อินเตอร์เน็ตความเร็วสูง 
  หาอะไรก็เจอ  แค่พิมพ์ค้นหาไป    ..
        ..  แต่เรากลับทำความหมายของชีวิตหล่นหายกัน 
        …..
        ……
       เราปล่อยเวลาให้เดินผ่านไปอย่างไร้จุดหมายมากไปรึเปล่า ?
   
           หากใครฟังผมอยู่ตรงนี้    โปรดรู้ว่าเราต่างเหลือเวลาไม่มาก
      ทำในสิ่งที่อยากทำ      อยู่กินข้าวพร้อมหน้ากับครอบครัวบ้าง
      ไปเที่ยวเล่นเฮฮากับเพื่อนบ้าง
       หั้นหน้าเข้าหากัน  ทำความเข้าใจ
       บอกรักคนที่เรารัก   เติมชีวิตให้มีความหมาย
       ยิ้มให้กว้าง  และเต็มที่กับชีวิต
       ไปเที่ยวทะเลสวยๆ  ปีนเขาสูงๆ
       อย่ามัวรีรออยู่เลย..   เพราะการมีชีวิตอยู่นั้นเป็นเรื่องแสนวิเศษ
       ..เราไม่รู้หรอกว่า
     มันจะจบ
     ลงเมื่อไหร่
       ..

Read Full Post »

ตราบใดที่โลกมีคน

ตราบใดที่คนมีสมอง
ตราบใดที่สมองสร้างความคิด
ก็ย่อมมี "คิดต่าง" เป็นธรรมดา
คิดต่าง  เพราะ ต่างคิด   
..
การคิดต่าง  สร้างอะไรได้มากมาย
ไม่ว่าจะเป็น เครื่องบิน  ไอเดียเจ๋งๆ  ไปจนถึงสงคราม
การคิดต่าง แบ่งออกได้ 2 ประเภทใหญ่ๆ
คือ คิดบวก  และคิดลบ
คิดบวก  ก็เหมือนการเพิ่ม  สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆ ที่ดียิ่งขึ้น
ส่วนคิดลบ ก็คล้ายๆ คิดรบล่ะมั้ง
ตัวอย่างง่ายๆ  ที่ผมเพิ่งเจอในเร็วๆนี้
ผมได้ขอบริจาคคลิก ในเอ็มวี  ลานเล่นเพื่อนน้อง
ที่บรีสเค้าสัญญาว่าจะสร้าง "ลานสนามเด็กเล่น " ให้น้อง 3 จังหวัดชายแดนใต้
เมื่อมีคนคลิกดูครบ 50,000 คลิก
เนื้อหาเอ็มวีนี้ ผมว่าน่ารักมากเลยทีเดียว
การบริจาคก็ง่ายแสนง่าย  แค่เพียงคลิก
แล้วผลตอบรับล่ะครับ
มีกระทั่ง +10 ไปจนถึง -10
บวกสิบ สำหรับบางคนที่เอาลิงก์ไปแปะต่อที่เว็บตัวเอง
พร้อมกำลังใจ  และคำชื่นชม
และลบสิบ สำหรับบางคนที่โพสต์ตอบง่ายๆว่า 
" บรีสจ๋า มาไม้นี้อีกแล้ว "
ขออนุญาตินะครับ  พี่เค้ามองว่ามันก็เป็นแค่ เทคนิคทางการตลาด การโฆษณา
จุดจุดนี้ ผมก็แวบขึ้นมาได้ครับ
แต่หลังชั่งใจ ให้ครบถ้วนหลังดูจบ
ผมก็เลยตัดสินใจได้ครับ
ผมจึงแปะมันลงในเว็บไซต์หลายแห่ง
และได้เรียนรู้ลักษณะความคิด อัน "คิดต่าง"
โลกใบนี้อาจจะเต็มไปด้วยการสร้างภาพ
อาจจะเต็มไปด้วยการหลอกลวง
คนจำนวนมาก จึงเพิ่มดีกรีความ "คิดลบ"
ขณะที่คนบางคนยังคิดบวกในแง่ที่ยังหลงเหลืออยู่
แม้อาจจะถูกมองว่า "นายก็เพียงคนมองโลกในแง่ดี ที่พยายามลืมโลกร้ายๆ"
แต่ผมขอบอกว่า "ถึงผมจะทำเป็นไม่เห็นแง่ร้าย  แต่ผมก็มีความสุขกับมัน ที่ได้มองด้านที่สวยงาม  ไม่ใช่ด้านมืดที่เน่าเฟะ"
 
สำหรับคนที่คิดลบ
ถามว่ามันผิดไหม  แน่นอนว่า ไม่ผิด
แต่ถามว่าเขาจะสุขใจไหม
อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกันครับ
เพราะผม คิดบวก  : )
อย่างไรก็ตาม  
ผมไม่ได้แค่พยายามมองโลกด้านดีแล้วมีความสุขลมๆแล้งๆ
ผมจะพยายามกระจายความสุข  ความคิดบวก  ไปให้ได้มากที่สุด
ไม่ว่าใครจะยังพยายามปนความคิดลบมาก็ตาม
อย่ามัวติดคิดแบบคณิตศาสตร์นะครับ
เพราะในชีวิต ในลักษณะการคิด
 ลบ ลบ ไม่ได้เป็นบวก  :p

Read Full Post »

จ้องมองดวงดาวบนท้องฟ้า

ไกลแสนไกล  ไม่รู้ทำไม 
นึกถึงมนุษย์ต่างดาว
เพื่อนพี่นักเขียนคนนึง  (พี่นิ้วกลม)
เคยบอกว่า
" มึงรู้ไหม 
 มนุษย์โลกอย่างพวกเรานี่น่าสงสารที่สุดว่ะ
 นอกจากจะต้องมาเกิดบนโลกแล้ว
ยังพิการอีก
 พิการจนเหลือประสาทสัมผัสแค่ 5 อย่างเอง
พวกเรารับรู้รังสีเอกซ์ก็ไม่ได้
กับสัญญาณแสงอะไรนั่นอีก
ซึ่งมนุษย์ดาวอื่นเค้ารับได้
ด้วยการ ‘ อะโจ๊ะ’
ซึ่งมนุษย์อย่างเราไม่มีอวัยวะเพื่อการนี้ .."
นึกถึงการ ‘ อะโจ๊ะ ‘
นี่ก็น่ารักดีนะ
ฮ่าๆ
ถ้าคิดอย่างนี้
เพราะเราไม่ได้ ‘ อะโจ๊ะ ‘
จึงติดต่อกับมนุษย์ต่างดา่วไม่ได้ล่ะมั้ง
ดาวยังคงส่องแสงวิบวับ
..
ถ้ามองมนุษย์เราในวันนี้
ก็อาจจะคิดได้ว่า
เราต่างเป็นมนุษย์ต่างดาวบนโลกของคนอืิ่่น
เราต่างมีโลกของตัวเอง  ซึ่งมาจากประสบการณ์ส่วนตัว
จึงมีแทบทุกครั้ง  ที่เราสื่อสารได้ไม่ตรงกัน
ก็เราต่างมาจากโลกส่วนตัวคนละใบนี่หน่า
บางคนอาจจะบอกว่าหมาดุ
เพราะเค้ามีประสบการณ์โดนหมาไล่งับ
กับอีกคนบอกว่าหมาน่ารัก
เพราะเค้าเลี้ยงหมาที่น่ารักจริงๆ
มาเถียงกันก็ไม่มีใครผิด  
เพราะถูกทั้งคู่  แต่ไม่เหมือนกัน
มนุษย์บนโลกต่างกัน
อาจไม่ควรเถียงกันว่าอันไหนเป็นความจริง
อันไหน "จริงที่สุด"
แต่หากควรรับฟัง  และเข้าใจในความแตกต่าง
ไม่พยายามดึงเขาเข้ามาในโลกของเราจนเกินไป
เขาอาจจะรู้สึกอึดอัด
เหมือนจับมนุษย์ดาวอังคารมาดูตลก เขาอาจไม่ขำ
เพราะเขารับรายการนี้ไม่ได้  เขาทำได้แค่ "อะโจ๊ะ" 55
เพราะงั้น  โลกของตนเอง 
ไม่สำคัญว่าโลกของใครถูกกว่า
จริงกว่า  หรือสวยกว่า
โลกของแต่ละคนแตกต่าง
เมื่อเราเรียนรู้ความแตกต่าง
เราก็จะเข้าใจ
ความเข้าใจนี่เอง น่าจะทำให้เราอยู่ร่วมจักรวาลกันอย่างมีความสุข
..
วันนี้ดาวสวยจังนะ
ว่าแต่..  อยากรู้จัง
" อะโจ๊ะ " มันทำยังไง
(จากหนังสือ " ฝนกล้วยให้เป็นเข็ม " โดยนิ้วกลม )

Read Full Post »

  แมงกะพรุน 2 ตัวเกยหาดที่ขนอม

ความตายของมันเป็นเรื่องเล็ก  และธรรมชาติ …
   ฉันและน้องช่วยกันพยายามพามันกลับลงทะเล
และพบมัน กลับมาเกยหาดอีกครั้ง ในอีกประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าๆ
   อย่างที่บอกไว้…
ความตายของมัน เป็นเรื่องธรรมชาติ
ฉันเองก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมมันต้องตาย
    แต่ในธรรมชาติ  มันเองเป็นเรื่องเล็ก
พวกเราก็เหมือนกัน
   เป็นเพียงเรื่องเล็กๆ
FT
  (ป.ล.  ฉันพยายามช่วยชีวิตมันแล้ว
             แต่ไม่ได้ผล  สุดท้าย ผมก็ต้องยอมแพ้ …
     วันนึงในอนาคต.  ข้อความนี้จะบอกนายเองนะไอ้โอธ
            พยายามก่อน  แล้วถ้าไม่สำเร็จ  ก็ต้องรู้จัก ‘ บอกลา ‘ )
                                                                              คุณหมอคนนึง

Read Full Post »

   ฉันวิ่ง  คนอื่นวิ่ง  เราต่างกำลังแข่งขัน  เราก้าวไปข้างหน้า

ขวา ซ้าย  ขวา ซ้ายขวา   ไม่ยอม… เราจะแพ้ไม่ได้     ต้องชนะ!
    กึกๆ  กึง  กึงกึง     เสียงฝีเท้าคำราม
   แซง  ฉันแซงมาได้   ยังมีคนข้างหน้า.
    กึง  กึก
เหนื่อย… ?
    เหงือหยดแล้ว  เหนื่อยแล้ว  รอยยิ้มจางไป
ทุกคนกำลังวิ่ง  ข้างหน้าว่างเปล่า  ใครกันชนะ
    แข่งทำไมนะ ?
  สุดท้ายจะชนะมั้ยนะ ?   ชนะแล้วได้อะไรล่ะ ?
   _ ไม่รู้ …
แต่ …
         ช่างมันเหอะ
    วิ่งบ้าง  หยุดบ้าง  แซงบ้าง  ถูกแซงบ้าง     แต่เรายังก้าวไปข้างหน้า
       เค้าว่ากันว่า "รอยยิ้มมีค่ามากกว่าเส้นชัย "
     ฉันยิ้ม
       กึกๆ  กึกๆ   ขวาซ้าย ขวา
     ฉันกำลัง …
        วิ่ง
  FT  the runner
ผมวิ่ง  ผมเหนื่อย  ผมท้อแท้  ผมคิดได้  ผมเข้าใจ  ผมวิ่ง
      

Read Full Post »

– " อย่าหยุดวาดรูป

            เพียงเพราะกลัวจะวาดไม่สวย "
                                         16/04/10
                                      ชายหาดขนอม
– " เราแต่ละคนย่อมมีเหตุผลของตัวเอง
                   มีปัญหาเป็นของตัวเอง
            เราต้องยอมรับ  เราเปลี่ยนคนทุกคนไม่ได้
                              เพราะเหตุผลของเรา  ไม่ใช่ของเขา "

Read Full Post »

        เป็นไปได้ว่าชีวิตคนเราอาจเป็นอิสระโดยที่เจ้าตัวไม่ทันรู้  เราผ่านมรสุมลูกใหญ่มาแล้ว

 
                 บางทีเราอาจจะผ่านจุดที่ยากที่สุดไปแล้ว โดยที่เรายังไม่ทันรู้ตัว
          แต่เรายังติดอยู่กับความเครียดที่เราบ่มเพราะมันขึ้นมาเองอยู่
                                                จริงๆแล้ว เราอิสระ    แต่เราต่างลืมความอิสระไป
             
                                                               เพราะฉะนั้น อย่าลืม..
                                                                                             คุณเป็นอิสระแล้ว !
                                                                                                      ft ว่าง                                        

Read Full Post »

Older Posts »